Imane Belguenani: “Geen beleid à la carte, spending reviews moeten het kompas zijn”

Brussels parlementslid Imane Belguenani roept op tot meer politieke moed en een consequente aanpak in het begrotingsbeleid. In plaats van à la carte maatwerk en losse voorstellen moeten de resultaten van de spending reviews centraal staan in het parlementair debat én in het regeringswerk.

Spending reviews als essentieel beleidsinstrument

In de commissie Algemene Zaken van maandag ging veel aandacht naar voorstellen zoals de verlenging van de verdachte periode bij schenkingen." Maar voor we naar zulke ingrepen grijpen, moeten we het eerst hebben over de manier waarop we vandaag beleid evalueren én gebruiken. Want in plaats van symbolische maatregelen of profilering, hebben we nood aan structurele keuzes op basis van feiten en externe evaluaties: de spending reviews

Spending reviews zijn deze legislatuur opgestart op initatief van minister Sven Gatz. En terecht: ze zijn een belangrijk moderniseringsinstrument voor elk parlement en elke regering die beleidskeuzes wil nemen op basis van resultaten, impact en efficiëntie.

Wat zijn ze precies? Externe, objectieve evaluaties van bestaand beleid, uitgevoerd door onafhankelijke experten, binnen domeinen zoals kinderbijslag, sociale economie, mobiliteit, subsidies of sociale huisvesting. Ze beantwoorden de cruciale vraag: wat werkt, wat niet, en waar kunnen we middelen beter inzetten? Ook het Rekenhof voerde op eigen initiatief een spending review uit over het activeringsbeleid van Actiris.

De urgentie van het opvolgen van aanbevelingen

Toch merken we dat veel aanbevelingen die daaruit voortkomen onvoldoende worden opgevolgd of slechts selectief worden toegepast. Nochtans staan net in die rapporten concrete pistes voor structurele hervormingen die we vandaag broodnodig hebben. De voorstellen rond kinderbijslag en rond de subsidies aan bedrijven in de sociale economie kwamen daaruit voort.

Onze regering nam zelf het initiatief om de spending reviews op te starten. Ze werden aan het parlement ter beschikking gesteld. Dan moeten we ook het lef hebben om ze ernstig te nemen, niet als excuus of bijlage, maar als kompas voor de hervormingen die nodig zijn.

Europa moedigt deze aanpak van performance-based policy expliciet aan. Minister Gatz vatte het ooit zo samen: met spending reviews wordt elke minister ook een beetje zijn of haar eigen minister van Begroting. En dat klopt. Ze dwingen ons om keuzes te maken die verder gaan dan het electorale moment of de politieke waan van de dag.

Politieke moed en visie voor een evenwichtige begroting

Wat we vandaag zien, is een beleidsaanpak die te vaak à la carte werkt: een citytax hier, een aanpassing van de schenkingsregels daar, hervormingen in de kinderbijslag of de sociale economie… Maar telkens zonder overkoepelende strategie of structureel begrotingskader. Zo geraken we niet uit de impasse.

Daarom pleit ik ervoor om in de commissie Algemene Zaken een specifieke zitting te wijden aan de bestaande spending reviews en hun concrete beleidsimplicaties. We beschikken over kennis en aanbevelingen die relevant zijn voor de begroting van vandaag én morgen. Laat ons ze gebruiken. Anders blijft het bij symboliek, zonder fundamentele vooruitgang.

Open Vld zal voorstellen steunen die bijdragen aan een evenwichtige begroting, maar we willen geen politiek opbod. Geen profilering, wel visie. En die visie begint met het durven lezen, toepassen en uitvoeren van de instrumenten die we zelf besteld hebben.

Imane Belguenani, Brussels parlementslid