Hoog tijd dat het algemeen belang primeert boven het eigen belang

(door Imane Belguenani) Een jaar geleden legde ik de eed af als Brussels parlementslid. Vandaag blik ik terug op het afgelopen jaar en de situatie waar we ons in bevinden. Want het kloppend hart van onze democratie in Brussel lijkt hartritmestoornissen te hebben.

Het Brussels Parlement moet een plek zijn waar we werken in het belang van alle Brusselaars. Het huis van het politieke debat. Scherp, maar respectvol. Een plek waar dossiers constructief worden opgebouwd, waar we bruggen slaan over partij- en taalgrenzen heen. Consensus is geen vies woord, het is het fundament waarop elk democratisch bestel gebouwd is in het belang van Brussel en haar inwoners. Jammer genoeg loopt het parlement vandaag vast in partijpolitiek en persoonlijke agenda's. Polarisering, vaak bewust opgezocht, maakt samenwerken tussen verschillende partijen moeilijker dan ooit. 

En dat is zonde. Want Brussel heeft bewezen dat het anders kan. Jarenlang werkten we hier samen, los van afkomst of taal. 

Wat me in mijn eerste politieke jaar het meest stoorde, is hoe weinig het echte debat over de toekomst van Brussel nog gevoerd wordt. Veel parlementair werk draait rond zo veel en zo lang mogelijk vragen stellen, eerder dan rond inhoud of de effectieve evaluatie van het beleid. De kwantiteit van vragen primeert op de kwaliteit. Maar het mandaat van een volksvertegenwoordiger is geen wedstrijdje 'om ter meest vragen stellen'. Het moet gaan over dossiers, over diepgang, over het blootleggen van wat werkt en wat niet.

Samenwerken tussen verschillende partijen is moeilijker dan ooit. En dat is zonde. Want Brussel heeft bewezen dat het anders kan.

Zonder twijfel is het Brussels parlement zelf ook toe aan een hervorming. We zijn met 89 parlementsleden voor een gewest van 1,2 miljoen inwoners. Dat is niet alleen veel, maar vaak ook inefficiënt. En vooral, het is maar het tipje van een veel ruimere ijsberg, met nog eens 19 schepencolleges en 19 gemeenteraden, etc. Dat zorgt voor een context waar bevoegdheden en verantwoordelijkheden versnipperd zijn, en waar gemeentelijke belangen vaak zwaarder doorwegen dan het gewestelijke belang.

Die institutionele logica moeten we herzien. Brussel moet als gewest sterker en transparanter functioneren. Belangrijke bevoegdheden zoals fiscaliteit, huisvesting en ruimtelijke ordening moeten eenduidig en regionaal georganiseerd worden. Gemeenten kunnen zich dan toeleggen op andere kerntaken. Vandaag is het echter omgekeerd: de gemeenten trekken aan de touwtjes, en het gewest zit gevangen in complexiteit.

Komt het dan nog goed met Brussel?

Als geboren en getogen Brusselaar doet het pijn om te zien hoe weinig vooruitgang we boeken terwijl de uitdagingen zich opstapelen. Van het toenemende onveiligheidsgevoel en drugsproblematiek tot een structureel verzwakte begroting, maar ook de onderfinanciering van Brussel. Een fundamenteel onrecht dat iedereen die deze stad een warm hart toedraagt zou moeten aanklagen.

De institutionele logica moeten we herzien. Bevoegdheden zoals fiscaliteit, huisvesting en ruimtelijke ordening moeten regionaal georganiseerd worden. 

Brussel heeft nood aan een richting, aan hervorming en aan moedige keuzes. Die keuzes kunnen enkel gemaakt worden als we voorbij het partijbelang durven kijken. Het zijn uitdagingen die samenwerking en daadkracht vragen - geen polarisering. Het eigenbelang en het partijpolitieke belang primeren vandaag te vaak boven het algemeen belang in de Brusselse politiek. Als het zover is kunnen komen, moet het anders en zal de politiek zichzelf moeten reorganiseren.

Mijn eerste jaar als parlementslid heeft me dus vooral gesterkt in de overtuiging dat het anders móét. Brussel kan zich geen parlementaire stilstand permitteren terwijl haar inwoners verlangen naar oplossingen. We kunnen de democratie in dit prachtige Gewest niet reduceren tot slecht theater, terwijl het vertrouwen van de burger wegkwijnt.

Brussel verdient beter. En als we het ernstig menen met deze stad, dan is het tijd om het roer om te gooien.

Niet morgen. Vandaag.

Imane Belguenani is Brussels parlementslid sinds juni 2024. Met Free the City wil ze het stedelijk liberalisme nieuw leven inblazen, via opiniestukken, ontmoetingen en concrete voorstellen voor een vrijer en sterker Brussel.